Dag 2: Bunsbeek-Wezemaal

BUNSBEEK - WEZEMAAL

Om 7u waren we vertrokken en na de eerste 9 km hielden we onze eerste rustpauze, gelukkig in de schaduw van de bomen.  We zaten in de Velpevallei en de Rozendaalbeekvallei, dit is het centrale gedeelte van het Hageland.

We stonden hier nog geen half uur en na het passeren van fietsers en enkele wagens, stopt er een auto en deze man stapte uit. Hij vroeg wat mijn plan was en vertelde dus over mijne tocht. Terwijl de man zijn volgende vraag stelde “ben je niet bang zo op uw eentje”, kwam hij dichter bij en daarop reageerde de hond nogal fel. Gelukkig was Zoë gebonden, want wil niet op mijn geweten hebben dat ze iemand zou aangevallen hebben. Met deze vroeg ik aan de man “Waarvoor zou ik bang moeten hebben?” in mijn achterhoofd wist ik naar waar hij toe wilde en werd dus bevestigd. Daarop antwoordde ik dat ik mijn manneke wel kan staan. Als de pony’s en de hond gedaan hadden met eten zette we de tocht verder.

Voor dat de brandende zon weer voor de ondraaglijke hitte zorgde, wou ik toch weer een heel stuk verder zijn. Na de 3 km kwamen we aan een eerste obstakel, de laatste 20 meter van de smisveldstraat dat overgegaan was naar een zandweg versmalde nog eens waar het rijtuig niet door kon. Over een omgeploegd veld keerden we dan terug. Via de kallenberg te Lubbeek probeerden we terug op onze route te geraken. Dit was een kronkelende hellende baan, waar Djucka om onbekende rede op de loop is gegaan. Vermoedelijk moet ze een insectenbeet of steek gekregen hebben, want in de omtrek was niets te bespeuren waarom ze dit gedaan heeft. Gelukkig had ik alle ruimte om haar terug onder controle te krijgen en ook het pluspunt dat men in een dubbelspan rijd, een tweede pony heeft niet altijd door waarom ze op de loop gaan en komt dan ook sneller terug.

We zijn nog niet halverwege van ons dag-traject en zocht een geschikte plaats om de pony’s nog eens te laten drinken. Ondanks de hitte moet ik toch zeggen dat ze niet veel dorst hadden, toch was de watervoorraad voor de helft geslonken. Op de parking van het frituurtje waar we dan stopte, op kruispunt van de Dolaagweg en Gellenberg vroeg ik of aan de man van het frituur, of ik 10 L water kon krijgen tegen vergoeding. Ongelooflijk hoe die man met tegenzin onze voorraad wou bij vullen.

Voor album klik op foto

De tocht werd verder gezet via de Dolaagweg wat kon ik genieten van het prachtig heuvelachtig landschap met panoramazicht. We zijn in de Hertswinkelweg, een onverharde weg met grote vrijgekomen brokstukken, de weg was een maand geleden weggespoeld door een zwaar onweder. Over een lengte van 145 meter moesten we een hoogteverschil van 106 meter dalen. Ook hier zadel we in de schaduw en brak het zweet hier uit. Al kronkelend en diepe groeven deed ik alles om de pony’s met de wagen veilig de daling te doen. Een voetrem had ik niet, wel een handrem en kan je zeggen dat de blaren op mijn hand zaten om die te bedienen en met de verkrampte vingers van mijn blokhand begeleide ik de pony’s.

De voorlaatste stop hielden we onder een loods van een hoeve, om ook hier in de schaduw te staan.

Bij deze stop zag ik dat het leer dat rond de zweng zit het begeven had en heb dit dan opgelost met een touw, dit om die toch op zijn plaats te houden.

Deze dag heeft veel energie geëist en we zijn nog niet aan ons bestemming om te overnachten, we zouden nog 7 km moeten doen.  Het was niet heet maar drukkend warm, er zat geen zuurstof in de lucht. Er was uitgerekend om omstreeks 18u te arriveren aan de Silverado Ranch, het werd dan 20 uur. Na het verzorgen van de pony’s, de wagen terug in orde te zetten en proviand aan te vullen was het al snel 22 uur. Zo moe was ik dat het mij niet meer lukte om mijn tent op te zette en met de hangmat buiten slapen was ook geen optie wegens het voorspelde onweer. Met deze heb ik dan toch goed kunnen slapen op de sofa van de saloon.

Van die man met zijn rare vraag bleef het mij wel heel de dag volgen, maar eender waar ik ben, ik ben steeds op mijn hoede.

Het was een heel intens traject van Bunsbeek naar Wezemaal met plus 34 km op de teller.