Papegaaien opvang Fattoria-Papo

 Fattoria Papo


Jaren heb ik paarden en pony's opgevangen,

hetzij mishandelde en verwaarloosde,

maar ook van mensen die er niet meer voor konden zorgen.

Na meer dan 40 jaar ben ik met de paardenwereld gestopt

en 

ben ik nu gestart om kromsnavels op te vangen.

Hieruit is FATTORIA-PA&CO ontstaan.

Klik op foto om de site van de kromsnavels te openen.







Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Het verborgen moois van Hornebos

Afbeelding
  Ondertussen is het al oktober en is ons team gelukkig weer voltallig. De honden zijn weer mee en wij gedrieën. Ook al heeft Jerry het nu zwaar te verduren, ben ik en Mieke toch heel blij dat Jerry er weer bij is. Goed, het is nu geen grote wandeling, maar beter iets dan niets wandelen.Waarom we voorzichtig zijn kan je lezen in de blog van Tongeren. We besloten richting Rukkelingen-Loon te rijden om daar te gaan wandelen “Het verborgen moois van Hornebos”. Na zo’n twee kilometers wandelen stopte Jerry en haalde zijn drone tevoorschijn om beelden te maken van uit de lucht, dit geeft nu voor de blog wel extra sfeer beelden. Dat dit één van de mooiste jaargetijde van het jaar is, kan men echt niet ontkennen. Stilaan verkleuren de groene bladeren in zacht gele okerbruine kleuren, de bessen die met fel rode kleuren afsteken, de talrijke zwammen en paddenstoelen die zich ontplooien.  Hier en daar zie je nog enkele bloemen, ik zou durven zeggen de laatbloeiers. De heerlijke bosgeur ontbr
Meer lezen

Voorbereiding ST-Truiden naar Oostende

Afbeelding
Eind 2017 kwam ik op het lumineus idee om eindelijk nog een droom waar te maken  “ op reis met mijn pluizenbollen ”. Van zodra de feestdagen voorbij waren, begon ik aan het uittekenen van een route. Het eerste kruisje werd gezet ten westen van Sint-Truiden en dit is het landbouwdorp Duras en het laatste kruisje te Raversijde, dit is een gehucht ten westen van Oostende. Nu weten we al, dat we van Limburg naar West-Vlaanderen gaan, in een ruwe schets en bijna rechte lijn zou dit zo’n 180 km zijn. Uiteraard is dit niet in één enkele trip af te leggen met de pony’s en moesten er meerdere kruisjes op de kaart komen. De plaatsen waar we zouden overnachten moesten dan ook nog erbij komen. Grotendeels had ik   mijn vriendenkring hierover aangesproken, zij zagen het allemaal zitten om mij, de pony’s en de hond bij hen te laten overnachten. Ook dit was niet zo evident, want ze wonen over heel België en net te ver uit elkaar, met deze moest de route uitwijken richting A
Meer lezen

Dag 14: Pittem - Aartrijke

Afbeelding
PITTEM - AARTRIJKE Het was nog muisstil als ik de pony’s eten gaf en ze nadien uit de wei haalde om ze klaar te maken. Nu is het richting Aartrijke en kijken al uit naar morgen, naar onze laatste dag. Met op de achtergrond de kakelende haan verlaten we ook hier het erf bij het opkomen van de zon. Zo vroeg in de ochtend is het toch wel zalig rijden, dan geniet je nog van de koele uurtjes en het gezang van de vogels. Een beetje verderop ontmoete ik Gabriel , de man wist mij te vertellen dat hij elke dag 20 km ging wandelen en op een gegeven ogenblik vertelde hij zijn leeftijd. Nu zou ik dit nooit aangegeven hebben, de man was 81 jaar. Het was ongelooflijk hoe kwik hij nog was, het filmfragmentje kan je op facebook terug vinden. Iets voorbij het station van Lichtervelde hielden we onze eerste korte pauze en waren inmiddels al 9 km verder. Hoe dichter we bij Torhout komen, hoe meer we van de ene omleidingen in de andere kwamen. Het was echt frustrerend en dacht we
Meer lezen