Walking and Animal Stories

   Zaterdag 22 sept ’20 deden we een familie uitstap richting Hoge Venen met kleinkinderen, schoondochters en mijn zonen. We vertrokken om negen uur te leykaul om te railbiken, we namen een spoorfiets, zetten de zadels op de juiste hoogte en we konden vertrekken. We fietsten met een lelijk karretje op oude treinsporen langs fietsroute RAVeL L48 – Vennbahn. We fietsten om de beurt en voordat we het wisten waren we al bij het station in de buurt van Bosfagne.   Daar moet je even wachten voordat je terug kunt richting Leykaul, Een verplichte pauze dus, waar je wat kan drinken op een terrasje naast oude wagons. Er werden wat groepsfoto’s gemaakt en keerden vervolgens terug voor het tweede deel van onze railbiketocht. Ditmaal haakten we de drie railbikes aan mekaar vast zodat we samen de finish bereikten. Als we ons tweede en laatste deel over het spoor fietsten, haalden we een ongelooflijke snelheid, we moesten bijna niet bij trappen, het was duidelijk bergaf J Er werd natuurlijk hee

  De dagen was ik aan het aftellen om te kunnen gaan wandelen. Zelf kan ik niet goed tegen de warmte en had met deze hittegolf de wandelingen uitgesteld.Het wandelen moet nog aangenaam blijven voor mens en dier.Al een paar dagen hield ik mij bezig om een geschikte plaats te vinden om te kunnen wandelen in schaduw en langs water. Uiteindelijk heb ik mijn keuze gemaakt en ging het richting een dorp in de Belgische provincie Luxemburg en een deelgemeente van Bouillon.  Rij ik Rochehaut in en dacht van “O, nee, ik heb een foute keuze gemaakt”. Het wemelde hier van het volk, dit wilde ik vermijden tijdens de corona periode. Toch dacht ik van “we hebben 130 km gereden en we gaan de dag toch niet verpesten”, met deze parkeerde ik de wagen op de mega grote parking bij Auberge de la Ferme. Aangezien het hier zo een serieuze drukte is zette ik mijn mondmasker op, lijn de hond aan en we begonnen we met de wandeling. Het eerste waar mijn oog op viel was het bronzen trekpaardenbeeld en achter de

Wegens omstandigheden hebben we  "Wandelen in de voetsporen van de pelgrim" voor onbepaalde tijd stil gelegd. Met deze zal ik een tijdje zonder mijn wandelmaatjes wandelingen maken. Aangezien ik vandaag te Zutendaal moest zijn, was dan ook de trip snel gemaakt om te gaan wandelen. De bedoeling was om "het blote voetenpad" te gaan doen, maar aangezien het er zo druk was, heb ik dan besloten om een andere route te gaan doen. Ja, tijdens deze corona tijden wil ik niets gaan doen waar er een massa volk is. We sloegen dan maar een andere weg in en van zodra we van de Lieteberg weg waren zaten we echt in een stilte gebied, waar je enkel de insecten en vogels kon horen. Het moment dat je denkt "de rust is er echt", hoor je in de verte geroep en getier van kinderen. Hoe dichter we kwamen hoe luider het geroep, tot we aan de plaats kwamen werd het duidelijk. Het is een scouts of KSJ kamp, die er heel gezellig bezig waren en ze waren coronaproef bezig. De groepjes w