Walking and Animal Stories

Even   richting Hasselt om mijn wandelgezelschap op te pikken en dacht zal maar wat vroeger vertrekken vanwege de dichte mist. Terwijl ik de weg door de mist baan zie ik stilaan de zon en gelijke tijd merk ik dat het een uur te vroeg was (een beetje miszien op de klok). Gelukkig waren ze al wakker bij aankomst en kon dan samen met Jerry en Mieke van heerlijke koffie genieten. Bij vertrek was de mist opgeklaard en reden we richting Aywaille, voor we aan Sedoz waar de parking is zag je de mist aan de toppen van de bergen hangen met blauwe hemel. Tegen dat we ter plaatsen waren was alle mist weg. We waren van plan om te starten aan Ninglinspo, zo naar de Chefna om dan langs de Ambleve terug naar de wagen te gaan. Ons gedachten werden snel veranderd wegens bussen met schoolkinderen met opdrachten van en langs de Ninglinspo. Omdat we liever de muziek van de natuur wilden horen besloten we om de wandeling in tegengestelde richting te starten. Via de drukke Sedoz geraakt

Wat had ik een dubbel gevoel voor ik vertrok richting Herresbach ( is een plaats in de deelgemeente Meyerode, van de Duitstalige gemeente Amel in de Belgische provincie Luik). Ik zat met de gedachten van is het wel een goed idee om te vertrekken, ja ik had grote twijfels. “Dit vanwege ik voor het eerst in een groep ga wandelen, met mensen die ik van toeten en blazen ken. Ga ik het tempo wel kunnen volgen. Hoe gaat Zoë reageren naar andere mensen en honden, voor bepaalde mannen vooral voor grote kale mannen kan ze dreigend uit de hoek komen. Het weer zou ook niet al te denderend zijn werd aangekondigd. “ Deze gedachten zette ik opzij, stapte de wagen in en vertrok toch maar. Onderweg speelden weer die gedachten af, dit tot aan kilometer paal 12,9 op de E42/A27 juist aan de parking “Aire de Polleur” daar veranderden mijn gedachten ineens. Vanaf dit punt besefte ik waarom ik graag ga wandelen door berg- of heuvelgebied en dat er mij eigenlijk niets mag tegenhouden en zeker

Tijdens de nacht sliep Zoë mee in de tent. De ezels hoorde je in de verte balken en ik denk wel duizenden brulkikkers die je kon horen tijdens de nacht. De schattige ezeltjes van “ den Dolaard ” stonden al op hun vertrouwd weiland of stal. Om 6u lag ik al te woelen en te keren, een optie om langer te blijven liggen was voor mij geen optie. Met deze besloot ik om samen met Zoë een klein wandelingetje te doen, zo kon ik de pracht van de natuur en opkomende zon bewonderen. Stilaan kwam er terug wat leven in de tenten en blijkbaar had iedereen deze nacht veel beter geslapen. We zette er geen haast achter, want gisteren hadden we besloten om het heel rustig aan te doen.  Zo kon ik even een knuffelmomentje houden met Naomi. Van zodra de tenten droog waren, werden deze weer netjes ingepakt en dan was het smullen van heerlijke pannenkoeken belegd met confituur, suiker, honing of spek. Gisteravond was het chili con carne   bereid door kok Jerry, net als nu ons o