Wandelen in de voetsporen van de pelgrims naar Santiago de Compostela


Het middeleeuwse heeft mij steeds aangesproken en was ik met mijn zaak (pony's en kinderen) heel actief tijdens middeleeuwse evenementen zoals; Quondam, Historia Mundi en ook alle activiteiten dat te maken heeft met Old-western.
In 2018 besloot ik op eigen houtje met 2 pony’s van amper 1 meter groot en met een oud rijtuig door België te trekken, dit van St-Truidennaar Oostende. Het moest mij het gevoel geven “back to the roots” al had ik naar mijn gevoel nog te veel luxe. 


Tijdens die tocht had ik besloten om voor mij zelf ook wandeltochten te doen en heb dan ook heel het jaar 2019 hier en daar gaan wandelen samen met Mieke en Jerry. 

Begin oktober deden we een wandeling te Scherpenheuvel en toen viel het woord Compostella.  

We zochten wat informatie op en maakten ons lid van de VlaamseCompostelagenootschap en gingen we samen naar de infodag dat plaatsvond op 18 januari. 

Bij ons aan te melden vroegen ze welke we zouden gaan doen en ik antwoorde hierop “de Limburgica startent te Thorn overgaand via Monastica”.

Tijdens ons gesprek kwam de heer Jean N. bij ons staan en kregen de nodige info en nodigde ons gelijker tijd uit om een tas koffie te komen drinken als we Tongeren binnen wandelen. De gegevens werden uitgewisseld en gaan dan natuurlijk bij Jean een bezoekje brengen als het zo ver is.
De eerste stap is gezet en ben nu volop bezig met opzoekingen want we gaan nu wandelen in de voetsporen van de pelgrims.

We starten te Thorn en zolang we niet ver van huis zijn, gaan we stukken bewandelen 1 à 2 keer per week, net zoals onze wekelijkse wandelingen. We hebben nog andere verplichtingen dat we geen maanden van huis kunnen weg blijven. In een lus wandelen gaan we niet doen, want dan zou het veel te lang duren. Er zijn verschillende mogelijkheden om telkens met openbaar vervoer terug te gaan naar waar we starten of we nemen een fiets mee die we op een parking gaan zetten, zodat één van ons met de fiets de wagen gaat halen na de gepresteerde kilometers. Het kan ook zijn dat we met twee wagens vertrekken en ene op eind punt zetten om dan na de gepresteerde kilometers terug bij de andere wagen te geraken.

Ook het stempelboekje is aangevraagd zodat als we aankomen te Santiago we dan ook het welverdiende bewijs van de afgelegde afstand mogen ontvangen.

Uiteraard is na eeuwen heen het precieze tracé van de historische paden niet echt meer te achterhalen, men mag niet vergeten dat de periode van toen tussen 1100 en 1400 was en sindsdien is er heel wat veranderd in het landschap.
Dankzij het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela en de Association Belge des Amis de Saint Jacques de Compostelle werden de oude pelgrimsroutes door België weer in kaart gebracht en hebben ze het meer gebaseerd op historische plaatsen die toen een grote rol speelden.
Wij gaan dus de minder bekende route “Via Limburgica” nemen, dit is een niet zo bekende pelgrimsweg tussen Nederland en Frankrijk.
Als we zo'n 156 km gewandeld zouden hebben gaan we juist voor Namen de “Via Monastica” voor nog zo’n 121 km verder zetten tot juist over de grens met Frankrijk te Rocroi.
Van de groene uitgestippelde weg, gaan we over naar de rode.

Wat betreft de wandelingen te Frankrijk en Spanje zijn we zelf nog aan het uitzoeken hoe we het gaan doen. Wat wel vast staat is dat Spanje voorzien is in 2021.

Zo dit is in het kort wat we gaan doen dit jaar en startent zondag 26 januari 2020 te

Thorn (Etappe I)
Heppeneert (Etappe II)
Opoeteren (Etappe III)
Niel-bij-As (Etappe IIIbis)
Zutendaal (Etappe 4)
Alden-Biesen (Etappe 5)
Tongeren (Etappe 6)
Stadswandeling Tongeren (Etappe 6 bis)

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Krokusvakantie 2021

Afbeelding
  Krokusvakantie is genoemd naar het eerste knolletje die je tuin siert. Een krokus heeft een positieve ingesteldheid. Het is de leider van het komend seizoen. In zijn eenvoud en bescheidenheid, leidt hij ons zachtjes naar gezelligheid. Zaterdag avond waren mijn kleinkinderen er al, maar tijdens de zonnige zondag kon ik niets leuk met hen gaan doen wegens een afspraak die al een tijdje vast lag. Mijn schoondochter Anna en mijn zoon Kris hebben zich met hen bezig gehouden. De zon scheen zo heerlijk en we keken eens om ons heen, wat gaan we doen en waar gaan we heen. Een week vol activiteiten, ook de maandag al was deze een koude en een natte dag. Maandag starten we met de stokkenmannen wandeling te Genk. De wandeling hebben we volledig gedaan, de opdrachten hebben we halverwege gestaakt.  Het begon plots te regenen en was verschrikkelijk koud.  De boekjes met de verhalen en opdrachten gaan we bij een volgende keer gebruiken als het niet regent. Toch hebben we enkele ...
Meer lezen

Mijn derde sneeuwwandeling (Hoëgne)

Afbeelding
  Elk jaar kijk ik uit naar sneeuw, ook deze winter houden ze mij niet binnen.   Vandaag zetten we weer vrolijk voetstapjes in de sneeuw en dit nu met Jerry. Drie dagen geleden was ik enkel met Mieke gaan wandelen “Croupet du Moulin” . Waar we drie dagen geleden de Hoëgne hadden verlaten, daar zijn we vandaag   gestart.  Men kon heel duidelijk zien dat er heel wat volk het voorbije weekend hier gepasseerd zijn geweest. Gelukkig had ik mijn sneeuwkettingen weer bij om onder de schoenen te dragen, voor de veiligheid heb ik van mijn paar ééntje aan Mieke gegeven zodat zij veilig mee kon wandelen. Het pad is smal, soms steil en vaak glad door het platgewalst sneeuw en de nacht dat het hier gevroren had. We moeten vaak van de ene naar de andere oever met trapjes en bruggetjes maar het is er zo oogverblindend mooi, dit tijdens elk seizoen. Van de week was het moeilijk om het juiste pad te volgen waar Mieke en ik onze eerste voetafdruk in de verse sneeuw konden ze...
Meer lezen

Het graf van de ridder en het fort.

Afbeelding
  Gisteravond nog snel een wandeltocht uitgestippeld via wikiloc , is echt een heel handig en duidelijk program en verbruikt weinig energie van je gsm als je de app gebruikt. Wandelen langs de meanders van de Semois met diepe valleien en panoramische plateaus. Vanaf de mobilhome parking te Herbeumont startte ik de wandeling langs de oude spoorlijn van Bertrix naar Herbeumont.. Het word hier ook wel eens gezegd “de weg van pratende stenen”. Dit werd mij snel duidelijk als ik onder de eerste brug in de vorm van een hoefijzer door wandelde. Je kreeg er een gevoel van rust en toch als je naar de metershoge muur zag stelde ik de vraag “waarom die gaten?”, de stenen heb ik helaas niet verstaan J Op de plaats van de mobilhomes zou vroeger een treinstation gewest hebben. Langsheen een camping ging ik richting de Semois, bij het afdalen naar het water was nog duidelijk te zien dat het nog koud was. We vergeten soms tijdens de voorbije lente dagen dat het nog steeds winter is.  Gril...
Meer lezen