Wijers en de toren



De wolkenkrabbers van het bos vangen het zonlicht op zodat wij voldoende in de schaduw konden wandelen bij een temperatuur van 28 graden.

Het kronkelende pad van 6 km zat vol aangename ongekende verrassingen, de uitstraling van warme energie, dynamiek en een relaxte sfeer.
Jerry, Mieke en hun kleinkinderen
De zon die schijnt en schijnt en veel narigheid verdwijnt.
Jong en oud worden verblijd om de mooie natuur wijd en zijd.

Sierlijk daalde de vuurjuffer neer op de grote lisdodde en verder door bij de braambessen in het midden van een geweven net een spin.

Een streling, bevestiging van het leven. Realiteit, schoonheid van het moment.

Eindelijk op de toren want van de eerdere wandelingen hier aan de Wijers was het er niet van gekomen.

Op dit moment zagen we veel paddenstoelen en zwammen, vind het veel te vroeg want het is nog zomer.

Het zal tocht snel gebeuren dat het mooie groen en de vele kleuren van bloemen zullen gaan verkleuren, want september staat voor de deur en komt stilaan de herfst met al zijn kleuren.

Het was een korte leuke wandeling met vele foto's op dit traject.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Krokusvakantie 2021

Mijn derde sneeuwwandeling (Hoëgne)

Het graf van de ridder en het fort.