Dag 8: Antwerpen naar St-Gillis-Waas

-

SINT-ANNABOS (ANTWERPEN) NAAR SINT-GILLIS-WAAS

Om 6:15h waren we op de baan, het was verrassend koud. Onderweg heb ik even moeten stoppen om iets dekker aan te trekken. Bij de start voorbij het Sint-Annabos was het langs drukke grote banen met trams en de sporen. Niet dat de pony's hier problemen over maakten. Ik moest er enkel voor zorgen dat de houten wielen niet in de sleuf van het spoor geraakte, want dit zou wel eens voor problemen kunnen gezorgd hebben.
Tot voorbij Zwijndrecht heb ik de N70 gevolgd om zo terug via stille wegen de route verder te zetten. Terwijl we al heel stuk op rustige baantjes zaten, volgde ons een man op zijn fiets in de zelfde richting. Deze man was gestart te Geel en reed ook richting de kust wel richting de Haan. Het was wel een leuke om zo een tijdje samen te rijden en een gesprek uitgewisseld.
Waar we onze eerste(na 10km) grote pauze hielden op een heel rustig en mooi plekje, kwamen twee hele lieve zussen langs. Ze zorgden voor verse koffie, wortels voor de pony's en water. Later kwamen ook hun mannen erbij staan en begonnen ze verhalen te verteld over het verleden. Dit gesprek ging over de Schans Halve Maan in de oorlogsperiode.


klik op foto

Ondertussen zijn we al even in het land van Waas en via de stille wegen voelde je de geschiedenis naar je toe komen, waar je veel van op het internet kan vinden. (veel fiets- en wandelknooppunten).
Van de Half Maan gingen we richting de Vliegenstal en de Voshoek, dit zijn buurtschappen te Vrasene. Langs deze weg kwam je dan ook oude boerderijen tegen, het leek wel of de tijd daar heeft stilgestaan.
Tot Vrasene hebben we veel bewolking en veel wind gehad, daarna bijna aan het einde hadden we pas zon. Het was eindelijk eens een koele dag en dit terwijl het in de Limburg nog steeds boven de 20°C was.
Onze voorlaatste korte pauze werd gehouden aan een waterloop “de Hoge Waterloop”, van hieruit was het nog zo’n 3 km tot ons nachtverblijf.  Net als bij al de voorgaande nachtverblijven werden wij hier ook met open armen ontvangen. Het was zelfs zo fijn dat ze ons tegemoet kwamen en ons filmde zie hier onder.



De pony’s konden lekker genieten van een groot stuk wei en dit hadden ze wel verdiend na een traject van een goede 26 km.



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Krokusvakantie 2021

-
Afbeelding
  Krokusvakantie is genoemd naar het eerste knolletje die je tuin siert. Een krokus heeft een positieve ingesteldheid. Het is de leider van het komend seizoen. In zijn eenvoud en bescheidenheid, leidt hij ons zachtjes naar gezelligheid. Zaterdag avond waren mijn kleinkinderen er al, maar tijdens de zonnige zondag kon ik niets leuk met hen gaan doen wegens een afspraak die al een tijdje vast lag. Mijn schoondochter Anna en mijn zoon Kris hebben zich met hen bezig gehouden. De zon scheen zo heerlijk en we keken eens om ons heen, wat gaan we doen en waar gaan we heen. Een week vol activiteiten, ook de maandag al was deze een koude en een natte dag. Maandag starten we met de stokkenmannen wandeling te Genk. De wandeling hebben we volledig gedaan, de opdrachten hebben we halverwege gestaakt.  Het begon plots te regenen en was verschrikkelijk koud.  De boekjes met de verhalen en opdrachten gaan we bij een volgende keer gebruiken als het niet regent. Toch hebben we enkele ...
Meer lezen

Mijn derde sneeuwwandeling (Hoëgne)

-
Afbeelding
  Elk jaar kijk ik uit naar sneeuw, ook deze winter houden ze mij niet binnen.   Vandaag zetten we weer vrolijk voetstapjes in de sneeuw en dit nu met Jerry. Drie dagen geleden was ik enkel met Mieke gaan wandelen “Croupet du Moulin” . Waar we drie dagen geleden de Hoëgne hadden verlaten, daar zijn we vandaag   gestart.  Men kon heel duidelijk zien dat er heel wat volk het voorbije weekend hier gepasseerd zijn geweest. Gelukkig had ik mijn sneeuwkettingen weer bij om onder de schoenen te dragen, voor de veiligheid heb ik van mijn paar ééntje aan Mieke gegeven zodat zij veilig mee kon wandelen. Het pad is smal, soms steil en vaak glad door het platgewalst sneeuw en de nacht dat het hier gevroren had. We moeten vaak van de ene naar de andere oever met trapjes en bruggetjes maar het is er zo oogverblindend mooi, dit tijdens elk seizoen. Van de week was het moeilijk om het juiste pad te volgen waar Mieke en ik onze eerste voetafdruk in de verse sneeuw konden ze...
Meer lezen

Het graf van de ridder en het fort.

-
Afbeelding
  Gisteravond nog snel een wandeltocht uitgestippeld via wikiloc , is echt een heel handig en duidelijk program en verbruikt weinig energie van je gsm als je de app gebruikt. Wandelen langs de meanders van de Semois met diepe valleien en panoramische plateaus. Vanaf de mobilhome parking te Herbeumont startte ik de wandeling langs de oude spoorlijn van Bertrix naar Herbeumont.. Het word hier ook wel eens gezegd “de weg van pratende stenen”. Dit werd mij snel duidelijk als ik onder de eerste brug in de vorm van een hoefijzer door wandelde. Je kreeg er een gevoel van rust en toch als je naar de metershoge muur zag stelde ik de vraag “waarom die gaten?”, de stenen heb ik helaas niet verstaan J Op de plaats van de mobilhomes zou vroeger een treinstation gewest hebben. Langsheen een camping ging ik richting de Semois, bij het afdalen naar het water was nog duidelijk te zien dat het nog koud was. We vergeten soms tijdens de voorbije lente dagen dat het nog steeds winter is.  Gril...
Meer lezen