Herk via Manshovenhof & -Bos

HERK VIA MANSHOVENHOF

(1 feb. 2019)

Klik op foto voor het album

Aan de kerk in de Hennestraat te heks heb ik mijn wagen op de baan geparkeerd.

Hoe feeëriek kan een sneeuwlandschap toch zijn, ook vandaag door sneeuw gewandeld.

Een buitengewoon boerenland met uitgestrekte akkers en spaarzame bosjes die als koepels boven de horizon uitsteken. We wandelen dus tussen de Manshovenbos en het Magnéebos  met eeuwenoude eiken- en beukenbomen

Via de Lod. Lavkistraat dat over ging in een holle weg  volgde ik zo’n kilometer en sloegen dan links af. Deze weg gaf mij heerlijke uitzichten over de akkers, het is een ideaal wandeldecor en in de verte kan je de kerk van Bommershoeven zien.

Over dit landschap had ik de gelegenheid om te genieten van de sperwer, de blauwe reiger en een roodborstje. Hier had ik spijt dat de kleine lens op mij toestel stond en dus niet vanuit de verte kon fotograferen, want deze keer had ik echt de gelegenheid om van de wondermooie vogels een fotootje te schieten. Nu goed, dit heeft zeker niet mijn wandeling bederft. Eveneens kon men het geroep van de buizerds waarnemen.

Tot aan de Romeinse kassei wandelde ik en kwam aan de speelboomgaard, dit was een gelegenheid om mijn honden drinken te geven en zelf kon ik dan mijn sandwiches op eten dat ik natuurlijk deelde met mijn woefjes. In deze gaard heb ik ook wat rondgewandeld en kan mij voorstellen dat hier in de zomer vele koppeltjes komen voor een romantische sfeer. Aan de andere zijde van de boomgaard achter een stapel brandhout, was iemand aan het bivakkeren met een lekker kampvuurtje. Met het koppel even wat gebabbeld, want ja dit spreekt mij ook enorm aan voor in de toekomst.

Na deze pauze zette we onze wandeling verder en ging terug naar het punt waar we de speelboomgaard zijn binnengestapt. In de westelijke richting vervolgde ik de Romeinse kassei voor zo’n 500 meter en kom je aan de Romeinse villa, waar je alle uitleg vind tussen mijn foto’s. Hier heb Ik mij een kriek gelachen i.v.m met de honden, zij dachten dat de betonnen Romein een echte persoon was, ze gingen als angstige waakhonden te keer J

Deze plaats verlaten we via een veld, kan heel glibberig zijn bij sneeuw of regen. Ik had gelukkig mijn sneeuwkettingen aan om veilig door sneeuw en ijs te stappen. Dit is maar zo’n 50 meter, nadien is het terug een verharde weg.

We wandelen nog zon 3 km over Sassenbroekstraat die je steeds links moet aanhouden, als je aan de grotere baan komt hou je ook links aan en zo’n kleine 300 meter weer naar links. Nu ben je op een kasseiweg de Manshoven en verder op kom je links de prachtige gesloten hoeve met 17de-eeuwse kern tegen, dit is het Manshovenhof. We gaan de kasseidreef recht over de poort van de hoeve in, zo richting naar onze start plaats aan de kerk.

Voor het traject van 8,5 km klik HIER