In de voetsporen van de Romeinen

IN DE VOETSPOREN VAN DE ROMEINEN

(7 feb. 2019)

Aan de rand van het Haspengouws leemplateau en in de vallei van de kronkelende Mombeek, tussen Zammelen en Jesseren starten we de wandeling van 18 km.

In combinatie van water( de regen van voorbije dagen), leem, kalk en zand was het wel wat ploeteren. Toch konden we genieten van het buitengewoon rijke en bijzonder gevarieerde natuur. Men voelt en ziet zelfs dat de lente in de lucht hangt, ondanks dat er toch wel een stevige wind aanwezig is.

Lang pittoreske dorp Piringen zaten we in een ander vallei van akkers en plantage, zo kwamen we aan een holle weg met kasseiverharding gelegen op de oostelijke helling van de Mombeek. Teneinde van deze rustgevend kassei weg zaten we op een hoogte van 104 meter en gaf uitzicht over een grasveld met in de verte een bebost gebied. Na een verharde weg was het via de zij rand van het grasland, een gras weg richting de bomen die langs kilometers oude muur staan. De muur ging rond het kasteeldomein van Betho.   

​ Vervolgens komen we terecht in een bosrijke omgeving, waar we onze wandeling verder zetten over een verhoogd houten pad. Via dit pad gaan we naar het hoogste punt van deze wandeling (109 m). Via dit kunstmatig bos de beukenberg genaamd ten westen van het stadscentrum Tongeren was oorspronkelijk een Romeins aquaduct, deze voorzag de stad van water. Na een goede kilometer verlaten we de wal en gaan richting het imposant symmetrisch aangelegd kasteel met vierkantshoeve en park. Langs deze weg loopt ook de mijlpaalroute van Tongeren. Na het bewonderen van heel het domein trekken verder langs het dorpje van Mulken, hierna kwamen we weer langs een prachtig groen landschap met verborgen moois.

Rechts in de verte op een heuvel zie je een burchtruïne van Kolmont. De burcht van Kolmont zou een van de voornaamste van het land geweest zijn. Links van ons zagen we het kasteel van Kolmont uit de 19e eeuw.

De weg werd verder gezet langs akkers, velden, plantages en natuurgebied.

Na twee houten trappen worden we verwend met een prachtig stukje natuur door het bos, het is hier echt een groene schatkamer. Langs de bomen door konden we ook het kasteel van Rooi zien.

De zon kroop weg achter de wolken die enkele druppels liet vallen en gaf met de laatste stralen een mooi kleurenpracht over de bomen.

Het is toch mooi om zien als een geliefd koppel een kus onder de maretak geven, al is het nu geen kerstmis, zoals je ziet kan het altijd.

Het was wandelen langs kastelen en monumentale hoeves, door boerendorpjes en langs tal van verborgen schatten. Met deze kan ik de wandeling met vol overtuigen aanraden voor wie iets meer wil.

Heb ik je met de tekst niet kunnen warm maken dan kan je op het plaatje hier boven klikken voor meer foto's.

​De route vind je hier.