Hageland (dag 2)

Tijdens de nacht stond Naomi naast de tenten waar ze lekker kon grazen. Je hoorde haar kauwen en  in de verte hoorde men brullende kikkers. Nu zou men denken dat het de nachtrust zou verstoren, dit was het geval helemaal niet.

Rustig en genietend van de opkomende zon begonnen we aan het ontbijten, zo konden de tenten drogen die lichtjes vochtig waren van de condens en dauw. 

Karin was een zombie, zij had niet zo goed geslapen. Voor haar was dit een eerste keer om te bivakkeren en had besloten om onder de open hemel te slapen. Karin zag wel de mooie open hemel met de heldere maan en kon in plaats van schaapjes de sterren tellen, maar het heeft niet geholpen om in slaap te vallen.

Na het opbreken van ons kamp gingen we een stukje in de tegengestelde richting van gisteren 

“de ijzerenweg” om cours richting Zoutleeuw te zetten, met een ommetje langs Leenhaag. 

Ook de mobiele omheining moet weer afgebroken worden.

Hier vindt men eindeloze akkers, weiden en tal van fruitaanplantingen. De bloesems en de flatterende vlinders kleuren dit Paasweekend tot een prachtige ervaring.

Na een tijdje stappen hielden we pauze aan een ijssalon, ik moet toe geven al ben ik geen zoete bek en geen liefhebber van roomijs, dat het toch wel heerlijk smaakte.

Nadien was het verder genieten naar het moois wat de natuur ons bied. Al is het nog steeds lente, het was een zomers gevoel.

Het punt waar de kleine en de grote Gete samen vloeit missen we niet. Rechts in beeld is de grote Gete.

Even melden dat Naomi ook heel goed haar werk deed, terwijl wij met ons vijven schrokken door fazanten die wegvlogen uit het gewas, bleef ze cool doorwandelen.

 Smalle bruggetjes en wegeltjes maakte ze ook totaal geen probleem, zelfs in achteruit waar we even fout zaten deed ze uitstekend. 

We komen aan het groene visitekaartje van provincie Vlaams-Brabant “Het Vinne”.

Het Vinne laat ik niet gemakkelijk links liggen en ben hier al meermaals langs gewandeld. (Op mijn blogpagina kan je zien dat het daar elk seizoen prachtig is) 

In dit prachtig domein zetten we ons kampement op.

Voor mij was er een verrassing, mijn kleindochter Yuna met peter Kris en schoondochter Anna kwamen een bezoekje brengen.

Voor Karin was het een voordeel dat onze Kris langs kwam, zo konden ze samen de tarp recht zetten, een tweede nacht onder de blote hemel zag Karin niet zitten.

Na het rechtzetten van onze tentjes was er even tijd om een stukje langs het Vinne te wandelen. Er was nog een extra activiteit te beleven, Kris en Jerry konden het niet laten om er even gebruik van te maken. Ook de hond Marty liet zijn kunstje zien.

Terwijl Yuna gretig met haar fietsje mee ging, kwamen we de pakezels tegen.

We arriveerde terug aan de bivakplaats en er brandde een kampvuur , geef toch toe dat het steeds een leuke sfeer geeft. Ondanks het aangekondigd brandgevaar, was hier geen verbod. Ook hier was de verantwoordelijke van het domein  aanwezig.  

De rest van de avond was het genieten we van natuurgeluiden die onze oren strelen.

Onze laatste en derde dag klik hier.