Duras - Zoutleeuw - Duras

Zachtjes viel de regen uit de hemel, het hield ons niet tegen en ik voelde mij al een heel stuk beter dan de afgelopen weken.

De tocht starten we via de dreef die ons langs het kasteel van Duras bracht, met een uitgestrekt park dat met vele boomsoorten te bewonderen is. Tevens hebben de vinken en meesjes hier een ware paradijs.

Duras is een klein Haspengouws dorpje, waar weinig mensen van gehoord hebben en toch zo mooi om dit steeds mee in te voegen tijdens een wandeling. Duras heeft een geschiedenis die terug gaat tot de 11de eeuw.

Tegenover het kasteel staat een prachtige beeldengroep (met kruis).

Links  van het domein waar het kasteel staat kom je het kapel dat gebouwd is door Graaf Emmanuel D’Oultremont in 1930 te zien, met daarnaast een gedenksteen.

We gingen verder richting het provinciaal domein het Vinne, zodat we toch nog konden genieten van het pracht op en rond het water. Deze grote vijver zou eind mei leeg gepompt worden, zodat ze het slijk en slib kunnen weggraven.

Al spetterend en dartelend  zwommen jonge ganzen in het water, hun moeder had het reuze druk met al dat lief kleine grut.

Toch mooi de vondelpaden die door het jonge riet en over water ons verder loodste.

We trokken door naar Zoutleeuw via de voetweg 50 ook hier was het bewondering mooi.

De zachte wind deden de klaprozen zo rood en zo broos wiegen, het was een rijkdom van geuren en kleuren in de bloemenweide.

Voor we het historisch stadskern van Zoutleeuw binnen wandelden kwamen we heel speciaal gebouwtje tegen met boven op de nok een heks op een bezem als windwijzer. Het moet ooit een heel mooi en speciaal iets geweest zijn, spijtig dat het er nu zo verloederd bij staat. 

Mijn fantasieën hield mij bezig, want er is zeker iets moois van te maken zoals een kruiden- of theehuisje.

Via het stadspark was het richting het oude stadhuis en St-Leonarduskerk, daar achter kom je het mooie gebouw Hopital (voormalig klooster van de Grauwzusters) tegen waar de kleine Gete langs vloeit.

Na de drukke stadskern zochten we weer de rust op langs de vloedgracht en bewandelen de Verbrande Brug. Langs deze weg was er een heuse babyboom van kalfjes en veulens.

Een uitgeholde oude stam kwamen we tegen,

het was toch wel iets heel bijzonder met die grote houtwormen er in (greintje).

We naderde terug de kleine Gete waar we pauze hielden om te picknicken met achtergrond van de Limousin runderen.

Hierna dachten we een ijsje te gaan smullen bij taverne Het Vinne, maar het terras was gesloten, dus trokken we verder door de holleweg aan de Castelberg om zo terug richting Duras te gaan naar het eindpunt. Toch heb ik nog een oude stenen waterpomp gevonden en dit aan het kruispunt dat ik dagelijks voorbij rijd en nooit eerder gezien had, zo zie je dat wandelen toch veel kan opleveren.

Bij thuiskomst maar getrakteerd met een ijsje uit de vriezer.

Dat speciaal gebouwtje met de heks hield mij toch wel in de ban,  deed thuis meteen via pc een opzoeking en ja het volgende had ik gevonden.

“Het Heksenkot, een vervallen gebouw achter het nieuwe stadhuis, wordt weldra gerestaureerd. Het is een restant van de tweede toren boven de oude Sint-Truidensepoort, te zien op het plan van Jacob van Deventer uit circa 1550. Hij werd rond 1330 gebouwd. In 1889 verhoogde notaris Gustave Fineau de restanten met een bouwsel, louter bedoeld als amusementsruimte. Als men rond het gebouw loopt, ziet men inderdaad de initialen G en F, en de getallen 1, 8, 8 en 9, die samen het jaartal 1889 vormen.”

Uiteraard heb ik hier niet alle foto's geplaatst, wil je graag de overige mooie plaatjes zien klik gerust dan HIER.

Het bewandeld traject vind u HIER

Ook Miekes blog is mooi om te lezen, klik Hier 

Lees ook " OP VERKENNING IN ZOUTLEEUW "