Mijn pipo wagen

Huisje op wielen.

Het is steeds een droom om een zigeunerwagen te bezitten.

Nu wie het kleine niet eert is het grote niet weert.

Deze kleine heb ik van circus Pipo kunnen overnemen, zij hadden niet de tijd om het op te knappen en was voor mij dan de kans.

Het is geen grote, het is een kleintje en weet dat ik er fijne dagen mee zal kunnen beleven.

In 2017 was ik begonnen met het te restaureren, er was heel wat hout aan te vervangen en ook de banden.

Uitbreken van de vloer.

Mijn jongste zoon die het onderstel aan het verstevigen is. Ik zelf kan niet lassen en klein laswerk kan hij wel.

De nieuwe vloer er in leggen.

Geregeld werd er door één van de honden controle gedaan, of vroegen ze aandacht!

Na de vloer begon ik aan de opbergruimte en zitplaatsen. 

Het los hangend hout en rotte gedeelten werden er af gehaald.

Zelfs Zicko was aan het helpen met de slechte stukken te zoeken.

Het nieuwe er tegen aan en wat ik kon recupereren werd dan ook terug gebruikt.

Ook de banden werden vervangen, dit was wel een zoekwerk aangezien het een niet courante maat is. Maar wie zoekt die vind.

De eerste lagen verf werden er opgezet, dit gaf al een heel ander beeld.

De laatste lagen verf, in totaal zit er 6 lagen op. Alles is met de hand geschilderd.

Nog plexiglas er in en luifeltjes maken.

Dan nog iemand vinden die er een rem kan op zetten en een stuk kan lassen aan de draaikrans.

Van zodra dit klaar is en de pony beleerd, kunnen we denken aan een trektocht die waarschijnlijk 2020 zal door gaan.

terug