Iets heel anders om te wandelen!



Wat was het voor mij gisteren ( 28 juli ’19) een dag van betovering wandelen door een gigantisch verzorgd park.
Nooit gedacht dat er hier in België zo’n groot park met verschillende structuren en culturen te bewonderen is.



Er is daar zoveel ruimte en niets zat opgepropt bij elkaar.




Het is zeker 30 jaar geleden dat ik nog een dierenpark heb bezocht, maar hier te Brugelette is het helemaal niet te vergelijken met de Antwerpse zoo die toen overbevolkt was. Ik ben van mening dat kudde dieren in kudde moeten leven, maar daar in Antwerpen vond ik het te druk bevolkt en een overrompeling.




Maar hier bij Pairi Daiza hebben de dieren echt wel een hemel op aarde, zo goed verzorgd en de open ruimtes dat ze hebben, het was echt de moeite om hiervoor een dagje voor uit te trekken.



Het is een park met witte tijgers, jachtluipaarden, zebra’s, olifanten, stokstaartjes, gnoes, zoveel soorten kwallen, panda’s, kaketoes, ara’s, pinguïns, zeehonden, zeeleeuwen, schattige doodshoofdaapjes, krokodillen, tapirs, eigenlijk te veel om op te noemen.



Tja, ik kan het niet laten want ik bewonderde ook nog de  uilen, gieren, flamingo’s, pelikanen, rode ibissen, zeearenden, toekans,….



De vliegshow van de roofdieren hebben we niet gedaan, gewoon omdat er zoveel te bewonderen is. Toch wel teveel om dit op één dag te doen.


Nu ben ik gewoon om ettelijke kilometers te wandelen en vooral in berggebieden waar ik toch wel tussen de 15 à 20 km af leg. 


Zo’n 13 km hebben we gedaan vanaf 10u tot 20u, ja we hebben er echt wel 10 uur rondgewandeld en dan heb je nog niet alles gezien. Zelfs mijn kleindochter van 3j was mee en voor een kind van deze leeftijd is dit best wel zwaar, toch moet ik zeggen dat ze niet gezeurd heeft maar echt als een flinke meid mee gewandeld heeft. Ok , ik geef toe dat ze ook wel op de arm of schouder gedragen werd en dit afgewisseld onder 7 man. Maar als ze 5 min gedragen werd, was het voor haar al veel te lang. Na die paar minuten was ze opgeladen en kon ze weer alle energie in het bewonderen en verkennen steken.



Hier is het echt niet van die kille, kleine kooien, de flora, de ruïnes en de andere gebouwen in dit park, maakt het echt zo mooi. Als je door de ruïnes van een abdij, paalwoningen, Chinese rijstvelden, een Indische tempel (met prachtig houtsnijwerk!), een Afrikaans huttendorpje en zelfs door een schip wandelt, en al die idyllische mini-tafereeltjes ook nog eens baden in het groen, wel ja, dan raak je wel echt onder de indruk. Gigantische platanen van 350 jaar oud, al dat groen waarvan ik de naam niet ken, een zee van roze hortensia’s in de Chinese tuinen, de bamboevelden …




Pairi Daiza is opgebouwd als een wereld, waarin de dieren per “werelddeel” bij elkaar zitten met hun natuurlijke habitat, daar word echt wel voor gezorgd dat ze het zo comfortabel mogelijk hebben.



Het is absoluut verboden dieren in het park te voederen. Ze staan allemaal op een streng dieet en zouden ziek kunnen worden van ons eten. Toch heb je mensen die de dieren lokken om ze te kunnen aaien, daar kan ik mij zo aan ergeren.




Iets heel belangrijk: Er zijn gratis toiletten in elk deel van het park en wat  kan zeggen is dat je daar er met plezier naar toilet gaat. Elk sanitair gebouw is ook in een thema gezet, elke inkom en de ruimte zijn prachtig ingericht en goed onderhouden. Er was wel één sanitaire blok dat ik zo geweldig vond, je kwam daar binnen en kreeg je het gevoel dat je diep in de zee zat met levende vissen die je er ook kon bewonderen.




Nog heel wat kan ik over deze mooie dag vertellen over de wereldreis in eigen land, je geraakt echt niet uitverteld net zoals het park niet kan stoppen met uit te bereiden. Er zijn nog heel wat stukken grond die ze aan het klaar maken zijn zodat je zeker jaarlijks telkens iets nieuw kan beleven.




Zo nu ga ik echt afsluiten en hoop dat je even zeer geniet via de foto’s wat wij in reality hebben mogen beleven.




Het bewandeld traject heb ik nu niet opgenomen zoals bij de andere wandelingen, je bent immers in een park dat bewegwijzerd is.


Het fijne vandaag was ook, dat het qua aantal volk goed mee viel, we liepen niet over de koppen. Dit hadden we natuurlijk te danken aan het weer, na een hitte periode van 14 dagen was het gelukkig meer dan 10°C afgekoeld door de regen en onweders van de voorbije 2 dagen. De dag was regenachtig begonnen, om 9u klaarde het uit en was het droog en zo bleef het voor de rest van de dag, zon hebben we niet gezien.


 Het was een bewolkte dag en zal je hier geen zonovergoten kleurrijke foto’s tegen komen. De foto’s zijn dus een realistische weergaven van wat je ziet vanaf de tralies of afsluitingen en zijn genomen met een Sony DSC-HX6 waar ik zelf best tevreden van ben.

Klik op onderstaande foto om het volledig album te zien.

Album




Reacties

Populaire posts van deze blog

Krokusvakantie 2021

Mijn derde sneeuwwandeling (Hoëgne)

Het graf van de ridder en het fort.