Borgloon en het doorkijk-kerkje

Nu was het eens wandelen met Snow, Zicko, Zara en Kato, langs plantages, akkers en weilanden, want met deze vier moet ik niet als mijn vorige wandeling naar de bergen trekken.

We parkeerde de wagen aan een sportcenter, maakte de kinderwagen klaar zodat  Zicko, Zara en Kato ook eens lekker konden genieten van de natuur.

Er was variatie in verharde wegen, zandwegen tot zelfs ruwe ondergrond, deze wegen bracht ons langs een  grote diversiteit aan landschappen. Ook gingen we door een natuurreservaat waar natuurpunt hun aandacht aan besteed. Alleen hebben zij niet gedacht aan ouders met kinderwagens, want voor hen is het wel een probleem om door de draaipoortjes te geraken.

Tevens rolstoelgebruikers die ook graag van de wilde natuur willen genieten, is er voor hen geen doorkomen mogelijk. Dit viel mij nu op daar ik zelf met een omgebouwde kinderwagen voor mijn gaaikes op wandeling was. Met deze is het dan ook spijtig dat ze niet overal klappoortjes plaatsen of sluizen.

Nu goed dit was niet ons enige probleem, want in het begin van de wandeling kwamen we al een serieuze hinderlaag tegen in de Kleine Veldsteeg. Zelfs Zara bekeek het zo van “moeten we over deze omgevallen boom geraken!”. Even bekeken we het en besloten om toch een stukje terug te gaan, met de hoop dat we via de plantage voorbij de boom geraakte. Ook hier ging het niet zoals gedacht en besloot uiteindelijk om toch maar door de wei van de koeien te gaan. Met deze de buggy over de draad gezet, Snow langs onder de draad en dan ik ook over de draad en zo konden we de tocht verder zetten.

             

Niet enkel el-, peren- en andere fruitbomen kwamen we tegen, we werden ook onder gedompeld met de pracht van wilde bloemen, vruchten en insecten.

Zo zagen we het vlasbekje, nachtschade, bond kroonkruid, kaardebol en nog veel meer kruid en wat de insecten betreft kon ik de pyjamaschildwants, de kameleonspin en enkele vlinder soorten spotten.

Prachtige panoramische vergezichten hadden we al achter ons met hier en daar wat kunst wanneer we pauze hielden aan speelboomweide.

Hier konden we wat smullen van het lekkers dat ons vrouwtje bij had en ook drinken, want dit is ook belangrijk tijdens onze wandelingen.

                

 

Ook een wasje en een plasje moest nog gebeuren.

Juist voor we wilden vertrekken, holden twee meisjes de weide af die ons nog graag wilde bewonderen en knuffelen. We maakte zelfs zo gelukkig met op hun arm te gaan zitten.

De tocht zette we verder via smalle wegeltjes waar we een kudde runderen zagen met op de achtergrond een kasteelachtig gebouw “De Grote Mot”.

We gingen nog wat heuvel op en heuvel af en weer op, zo kwamen we op de heuvel met het doorkijk-kerkje. Het  gaf je hier een bewonderenswaardig gevoel met zicht over Borgloon. 

                 

 

Bij aankomst was het hier een heel apart gevoel, net als of je in Amerika bent, waar ze huwelijken in open lucht volbrengen. 

Na dat wij hier het kerkje hebben kunnen bewonderen en de andere kijklustige die dan ook ons nog eens bewonderde en fotografeerden, zette we cours naar ons eindpunt.

Eindelijk zijn we hier geraakt en kan het weg gevinkt worden  van het  to do lijstje.

Het traject dat we gedaan hebben vind je hier.

De streek is er zo mooi dat je nog meer kan zien via hier.

Voor de natuurbelevenis klik je hier.