Bouhans lès Montbozon
Bouhan lès Montbozon
Deze wandeling ben ik vertrokken vanaf de locatie waar ik 10
dagen verbleef. Via de hoofdwegen waar je amper een auto zag voorbij komen ben
ik naar nog rustigere wegen gegaan en tevens boswegen. Thuis had ik de route
reeds uitgetekend, vervolgens in gpx-bestand gezet voor de wandel gps.
Het is een zonnige dag met helderblauwe hemel, dit maakte
het landschap nog mooier dan mooi.
Van zodra we van de hoofdweg waren kwamen we heel der velden
zonnebloemen tegen omringd met maïsvelden.
Onderweg kwam ik verschillende
waterbronnen en/of -putten tegen, men kan wel zeggen in elk dorp of gehuchtje.
Deze werden monumentaal overkoepeld of het zijn fonteinen, maar ook wel een
waterpomp of kraan dat bij een gietijzeren bad staat. Deze werden gebruikt
vanaf de 18de eeuw voor huishoudelijk water, voor de was en voor vee
te laten drinken
De honden vonden de weg dat verder door een bos liep fijn waar Zoë weer op hout kon klimmen.
Eens het bos weer uit zag
je over de akkers en weilanden verschillende heuvels. Eén van die heuvels
verkoos ik om te picknicken, het was best wel een kuitenbijter eer we boven
waren.
Gelukkig is er een zitbank in de schaduw, waar ik en de
honden ons neerploften, we moesten echt even rusten, drinken en eten.
Achter mij en achter hoge struiken hoorde ik runderen, ik
hoorde ze niet door het loeien maar wel door de grote koeienbellen die ze rond
de nek dragen. Dit geluid kwam mij heel bekend voor en gaf me het gevoel dat ik
in Oostenrijk of Zwitserland zat. Het geluid heb ik dan ook meer dan 30 jaar
niet meer gehoord en gaf mij een rustgevend gevoel.
Ook zag je hier de landbouwers met oude knarren van tractoren
hun brandhoud binnen halen voor de winter, voor de rest heb ik hier tijdens de
wandeling nog geen mens gezien.
Verderop van de grindweg arriveerde we Rougemont en van
daaruit terug naar het startpunt. Net buiten dit dorpje is een militairen en een
burgerkerkhof met kapel en van hieruit ging het terug over akkers en weilanden.
Onderweg kon men lekker smullen van de braambessen en
pruimen, de pruimenbomen stonden er gewoon in open vlaktes. Omdat ik steeds met
honden weg ben heb ik dan ook altijd poepzakjes mee, deze kon ik nu ook
gebruiken om wat vruchten mee te pakken voor Zicko, Zara en Kato de papegaaien die mee op vakantie zijn.
Ook hazelnoten zijn hier in overvloed, om deze te plukken is
het nog wat te vroeg.
Meermaals ben ik met de honden de L’Ognon overgestoken en ook
pootje baden ontbrak niet, zo konden we toch van het fris water genieten bij
temperatuur van 27°C.
Mijn dag kon niet meer stuk bij het spotten van roofvogels
een buizerd, een kiekendief en een sperwer.
Tijdens de wandeling zag ik ook enkele vuur- en pyjamawantsen die dit jaar wel overal in Europa te bespeuren zijn.
Het is hier heel heuvelachtig, het gaf mij niet het gevoel
zoals in onze Belgische Ardennen, ik miste de ruwere wegen. Toch kan ik zeggen
dat het wel een mooie wandeling was.
Reacties
Een reactie posten