Een wens, een droom, ….
Drie maand geleden was er een datum geprikt om samen met
Karin ergens naar toe te gaan.
In al die maanden heeft ze mij in het gewisse gelaten want
het was een verrassing voor mij.
Een nieuwsgierige ben ik nooit geweest, maar toch hield het
mij in de ban en was ik maar aan het denken met wat ze mij zou verrassen.
Zo’n week of twee voor de geprikte datum kreeg ik een
ingeving door een reclame spot dat ik op TV zag.
De dag van onze afspraak had Karin nog een hockeywedstrijd
en liet haar weten dat ik vroeger kom om dan ook te kunnen supporteren. Nu moet
ik wel zeggen dat ik van deze sport nog toeten, nog blazen van ken.
Er werd gefloten
in korte en lange tonen door twee scheidsrechters waar dan gelijker-tijd ook
gebaren overgebracht werden, voor mij was het echt wel Chinees. Maar goed ik
heb er toch van genoten en in het geniep ook foto-tjes geschoten. Terwijl zo’n
team aan het spelen is zie je niet direct de impressie op de spelers hun
gezichten, dat je dan wel hebt tijdens een momentopname. Ongelooflijk hoe
intens en kracht word uitgedrukt tijdens zo’n spel.
Na de match zaten we nog even op het terras en vroeg Karin of ik
het nu al wist wat de verrassing zou zijn, waarop ik antwoordde dat ik een
vermoeden heb, dat het een musical is. Karin zie ik wat slikken en gaf ze
tijdens het gesprek er een draai aan. We gingen nog even langs haar huis om een
hapje en drankje te nuttigen, we maakten ons klaar en gingen richting Puurs.
Net voor we Puurs binnen reden, zegde ze “het is de musical 40-45”.
In 2013 woonde ik te Breendonk op een boerderij samen met al
mijn paarden en op een dag stopte er een auto van studio 100 met de tekst
musical 14-18. Die man stapte toen uit en sprak mij aan in verband met de
musical 14-18 of ik paarden ter beschikking had om daar aan mee te werken. De
man vond al mijn paarden geschikt, maar het nadeel was dat ik niet voldoende
ruiters had om maanden deel te nemen aan de musical. Dit vertelde ik aan Karin
dat het spijtig is dat we hieraan niet konden deel nemen, maar dat het wel een
wens van mij was om eens te gaan kijken wat niet gelukt was wegens de drukte
van mijn zaak. Het is dan ook steeds een wens, een droom gebleven en Karin was
dit in al die jaren niet vergeten.
Van de voorstellingen 14-18 had ik veel goeds gehoord, over 40-45 had ik mij helemaal niet verdiept omdat ik het enkel
nog bij een droom hield.
Door Karin haar verrassing werd mijn wens en droom vervuld. Voor we studio 100 binnen gingen stonden we nog even buiten wat te genieten
van het zonnetje omdat er nog tijd genoeg was eer de voorstelling begon.
In mijn
gedachten had ik geen torenhoge verwachtingen en bleef toch wel wat sceptisch.
Ervaringen achter de coulissen had ik in kleinere
toneelhuizen vanwege mijn paarden, maar nu ik samen met Karin de gigantische
hal met bewegende tribunes binnenstapte had ik zo’n gevoel van wauw.
Na het testen van de hoofdtelefoons begon de voorstelling en
het wauw gevoel werd nog groter, ik wist echt niet wat ik kon verwachten. Voor
mij is dit een volledig nieuwe ervaring wat mij dan ook emotioneel pakte.
Vanaf het moment dat het spektakel begon word je volledig
in het verhaal gezogen, je waant je in den oorlog en voelt hoe verschrikkelijk
die moet geweest zijn. Je bent zelfs bijna vergeten dat je naar een musical aan
het kijken bent. Niet enkel de tribune maar ook alle decorstukken bewogen, wat
mij ook opviel was die ene oldtimer tussen al de andere, dit is de wagen met houtenwielen.
Deze intacte wagen zie je heel zeldzaam rijden.
 |
| foto is een voorbeeld |
Ook zie je een spitfire door de lucht vliegen dat later in
de show ook crasht.
 |
| foto is een voorbeeld |
Er ontploffen bommen en er passeert een trein van dertig
meter over het podium. Wederom, u leest het goed: een trein van dertig meter,
het leek allemaal zo echt.
Niet enkel de choreografie zat goed in elkaar, maar ook alle
technische hoogstandjes met al het rijdend en zwevend decor materiaal, alles
liep vloeiend in elkaar.
Mijn slotwoord: 40-45 is een hartverscheurende
musicalgeschiedenis, een fantastische cast, een ontroerend verhaal met sterke
muziek. Met scenes waar liefde en haat heel nauw is.
Karin dit is mijn mooiste verrassing aller tijden.
Dank u, Danke, Merci, Thanks dat je mijn wens en droom hebt
volbracht en dat je dit in al die jaren hebt onthouden J
Reacties
Een reactie posten