Kattevenia 20 nov 2019

Het was krabben geblazen, de ruiten van de wagen waren goed bevroren. Voor vertrek gaf de thermometer -4 graden aan, zonder wind en blauwe hemel vind ik dit een zalig weertje om te gaan wandelen.

Eerst richting Hasselt om Mieke en Jerry op te halen om dan naar Genk te rijden.

We hadden besloten om te gaan wandelen in natuurgebied Kattevenia, je kan er de kattenpootjes volgen voor wie niet met GPS werkt. Parkeergelegenheid ontbrak hier niet aan Cosmodrom en sportvelden met manege.

Brrr, toch wel koud als je uit de wagen stapt. Snel onze rugzakken op de rug, de honden aangelijnd en stappen maar. Dit is de beste manier om op temperatuur te blijven.

Voor we het bos in gingen, wandelden we langs plakkaten waar hemellichamen op afgebeeld zijn.

Wel heel interessant, maar te veel om te onthouden, dus nemen we er ook wat foto’s van.

Alle planten zijn nog bedekt met een laagje ijs en benadrukt elke vorm van de planten, blaren en grassen. 

De gele, rode en bruine bladeren steken kleurig af in het bos.

Het is Ooo zo mooi, de wereld ziet er uit als een sprookje als alles wit is, het is zo onschuldig… Nog snel wat foto’s van maken J

Ineens, echt zo plots zaten we precies in een oorlogsgebied! We hoorden kanonschoten, mitraillette en nog veel meer. Jerry was natuurlijk weer aan het fantaseren of wilde hij ons bang maken, dit kan natuurlijk ook. Maar hij vergat dat ik grootgebracht ben door militairen en dat die ook op maneuvers moesten. Dus ik ging er van uit dat er maneuvers bezig zijn en dat we wel ergens dicht bij een militair gebied zouden zijn. Als ik dan op mijn GPS zag, ja, dan kon je duidelijk zien dat er verder door een militairdomein is “genaamd kwartier Wevelsmoer” met vliegveld.

De zon staat inmiddels alweer wat hoger en laat het dunne laagje ijs al snel verdwijnen. Drup, drup hoor ik en nog meer bladeren dwarrelen naar beneden, dit is herfst J

Enkel in de schaduw blijft het wit, dit was ook aan de picknick plek waar we pauzeerden op de top van deze berg.

Het gras dat daarjuist nog veel witter was, schittert stilletjes aan  in de zon. Terwijl wij onze broodjes opaten en genoten van koffie en warme chocomelk genoten we ook van het mooie uitzicht over de duik- en visvijver.

Afdalend kwamen we dan dichter aan het water, waar we dan ook de gelegenheid namen om onze honden te fotograferen op de steiger aan de visvijver. Wonder bij wonder blijf Tidus mooi tussen Zoë en de Shelties “Marty en Daphne”  zitten, want als hij merkt dat hij vrij is dan kan het wel een uur duren eer hij terug naar ons komt. Het is bij manier van spreken een ADHD hond, hou oud hij ook reeds is, zou je het hem nooit aangeven zo actief is hij.

Tussen Sledderlo en Kattevenia wandelen we langs een witte moskee dat uitblinkt op de helderblauwe lucht en ondertussen komen we stilaan weer aan de wagen.

Maar wat er mij ook nog opviel tijdens deze wandeling waren de rode bessen, zwammen en paddestoelen.

Het was weer een prachtige wandel dag en heb dan ook weer vele mooie plaatjes kunnen schieten. Wil je ook graag de mooie foto’s bekijken ga dan naar FOTO’S, wil je graag ook deze wandeling dan kan je naar de GPS track voor de route.

Bij Mieke kan je ook heel wat BEWONDEREN