Fietstochtje dat je in hogere sferen brengt.

 

Wat een drukte op de parking van het domeinbos Pijnven, hier stonden heel wat kampers ik denk wel een stuk of twintig. Aan de rand van de parking konden we staan om onze fietsen uit de camionette te halen.

Op zo’n drie kilometer fietsen reden we de fietsbrug op, een dubbele spiraal met een doorsnede van 100 meter en maar liefst 700 meter lang, stijgt geleidelijk (3-4%) tot zo’n 10 meter hoogte. De constructie – verticale kolommen (van 20 cm doorsnede) in weerbestendig staal – symboliseert de boomstammen van de dennen.

Het bos kan je nu op een unieke manier bewonderen. Vanaf het hoogste punt zie je het bos van een heel andere kant. 

Het viel mij op dat de herfst wel degelijk op de voorgrond was getreden. Om het met lyrische woorden  te omschrijven zou ik stellen dat de natuur eindelijk haar gouden herfsttapijt had uitgerold. Een tapijt van zachte pasteltinten van gevallen verdorde bladeren. Rood, oker, leem, karmijn, aard en hier en daar een zwam.

Wat kan ik toch enorm genieten van de herfstkleurige loofbomen en de kaarsrechte naaldbomen.

Van hieruit toeren we verder richting de Kattenbosserbergen en rijden helemaal rond een mooi onderhouden en zeer uitgestrekt Duits militaire oorlog begraafplaats uit WOII.

Indrukwekkend, je wordt er bij de aanblik helemaal stil en ingetogen van. Op deze grootste begraafplaats voor Duitse oorlogsslachtoffers op Belgisch grondgebied  rusten hier ongeveer 38.000 soldaten. De immense begraafplaats heeft een poortgebouw met restaurant en jeugdhotel (gesloten wegens corona). 

De toegang tot de graven wordt afgesloten door een gebouw met een donker monument erop. Het is zeer indrukwekkend. 

Bijzonder is dat per kruisje er twee soldaten zijn begraven, aan de voor- en achterzijde van het kruisje ligt een soldaat. Van velen zijn de namen niet eens bekend. 

Het beeld van deze gigantische dodenakker met al die kruisjes overweldigt je en confronteert je tegelijkertijd met de nietigheid van je bestaan.

De hier immer vreedzame stilte brengt een mens tot inkeer!

Deze begraafplaats word onderhouden door jongerenwerkkamp/jeugdkampen, de bedoeling is om over de graven heen aan vrede en de Europese eenwording bij te dragen.

Na het kerkhof volledig te hebben door gewandeld, trokken we verder via de zijkant van de Kattenbosserheide richting kattenbos om zo verder te rijden naar het eindpunt.

Maar tussendoor nog een snoep-/koffiepauze, een fijn koppel zoals Mieke en Jerry hoort er een klein en groot hartje bij 😊

Een eind verder aan de Kiefhoekstraat trekt een kunstwerk mijn aandacht. Uit gevlochten snoeihout heeft een natuurkunstenaar hier een mengeling tussen nest en cocon ineen geknutseld.

Het traject met gpx-bestand vind u hier en meerdere foto's in album.