Brustem – Ordingen

klik op schild

Meer dan een week ben ik niet gaan wandelen, wegens het slechte weer dat heel onstuimig was/is.

Vandaag moest ik dog-sitting doen op Snow. In het verleden liep ze samen in de tuin met Tidus en Zoë, met veel spijt kunnen zij niet meer samen omdat ze elkaar rauw lusten. Dus had ik besloten om het weer te trotseren en met Snow te gaan wandelen. Om de andere twee honden geen valse hoop te geven, maakte ik mij stiekem klaar. Geloof het of niet, met twee paar ogen werd ik aangekeken, ze zijn slimmer dan dat men denkt.

Het is mij gelukt om toch te vertrekken met Snow om te gaan wandelen tussen twee kastelen. Het kasteel van Brustem en van Ordingen.

We vertrokken aan Sint-Eucheriuskapel. 

De kapel, toegewijd aan Eucherius van Orléans, werd in de 12e eeuw gebouwd in romaanse stijl. Het gebruikte materiaal was tufsteen. In 1880 werd een zeer ingrijpende restauratie uitgevoerd door Auguste Van Assche. Hierbij werden delen van het oorspronkelijke gebouw verminkt. Het oorspronkelijk barokke interieur werd aangepast in neoromaanse trant. Ook in 1966 vond een herstel van portaal en voorgevel plaats, waarbij grijze baksteen werd toegepast in plaats van het oorspronkelijke tufsteen. De kapel is een bedevaartsoord ter ere van de Heilige Bertilia, één van de Heilige Drie Gezusters. Het is een gebouwtje van drie traveeën onder zadeldak, met een dakruiter op de westgevel. De kapel heeft een halfronde koorsluiting.

Via een smal pad komen we aan de burchtruïne die in de steigers staat en waar de geschiedenis van Brustem begon. De 850 jaar oude burchtruïne word gerestaureerd en is een geklasseerd monument.

Beetjes verderop bij de ridder op zijn paard, kan je de geschiedenis lezen.

Natuurlijk wilde ik ons prinsesje ook fotograferen.

Even uitleggen waarom zij met een dubbele lijn zit.

Het is gewoon voor de veiligheid voor haar, andere honden en mij.

De strop word enkel gebruikt bij het naderen van andere honden. 

Snel komen we in een bewoonde kom die aansluit aan industriezone, waar een monument staat dat ontworpen is door Stan Jongen. 

Het kruispunt verderop komt men het monument tegen, de uitvinder van het fiets-knoppunt-netwerk.

Na de industriezone wandelen we via plantages met laagstammige fruitbomen naar een bewoonde kom. Over de daken kon men de torens zien van het kasteel te Ordingen. Wat mij aan dit kasteel opviel is dat het echt tussen de gewone huizen staat. De huizen zijn wel gebouwd jaren nadien, maar het viel me gewoon op. Al was het vandaag grijs, winderig en regenachtig, de bloemen en bloesems onderweg kleurden de dag.

Uiteindelijk komen we aan de poort van het kasteel, zodat je toch een mooi plaatje kan schieten.

Hierna kom je op een drukke baan die je toch wel een goede kilometer bewandeld, eens je voorbij de N718 bent kom je terug in een rustige omgeving van akkers, plantages en weilanden. Zo kwam ik prachtige schapen tegen, nu twijfel ik of het de Barbados Black Belly of de Kameroen is. Het maakt niet uit, voor mij waren het prachtige en goed verzorgde dieren.

Ook een mooie Casarca of ook wel de roestgans genoemd. Deze is eigenlijk kleiner dat de meest bekende ganzen en groter dan de eenden en daarom word het ook wel eens gezegd dat het een halfgans soort is.

Over heel de route kom je verschilde plaatsen tegen om te picknicken. Vandaag hielden we even halt aan de Honsberg om Snow te laten drinken en ik een slok koffie. Het weer liet het niet toe om even te gaan zitten om nog wat te genieten van het landschap.

We kregen een fikse bui over ons heen en daar was Snow echt niet gelukkig mee, haar oren hingen op half zeven. Ze had niet veel zin om nog verder te wandelen, dit merkte ik aan haar tempo. Je kon ze niet in een versneld tempo zetten, ze maakte me echt duidelijk van dit tempo te houden en geen poot sneller.

Verder op de weg passeer je een kerkhof en een kapelletje van Ordingen. Na nog enkele dieren te spotten komen we aan de Sint-Laurentiuskerk van Brustem en de ommuurde witherenpastorie gelegen aan de thans gedempte burggracht.

Op weg naar de auto ging Snow gewoonweg zitten en kreeg ze geen poot meer vooruit, ik vertelde haar dat ik gewoon wat gerief in de wagen wilde leggen en zij zegde "NEE, we moeten de andere kant op". OK, we gaan de andere kant op en we waren gelukkig op tijd binnen. Het onweer brak uit en viel er op korte tijd veel hagel.

Deze wandeling is volledig verharde weg en voor iedereen toegankelijk, het nadeel is dat je een paar keer een drukke baan moet kruisen en bewandelen.

Voor het gpx bestand klik HIER om alle foto's te zien klik HIER