Pelgrimswandeling Scherpenheuvel.
Zwevende waterdruppeltjes boven mijn hoofd maakte ik mij
klaar wachtend op mijn wandelmaatjes.
Een plas hier en een plas daar op de zanderige paden.
Vallende bladeren in een bos,
boomstammen zijn begroeid met
mos en afgekloven
dennenappels liggen op de grond.
Tamme en wilde kastanjes liggen alom bezaaid, ze zijn ook
van de bomen afgewaaid.
Het kronkelende pad zit vol aangename ongekende
verrassingen,
de uitstraling van warme energie, dynamiek en een relaxte sfeer.
Het bos, ongerept paradijs met een bijzonder leven.
Paddenstoelen groeien nu te kust en te keur,
sommigen
verspreiden een heerlijke notengeur.
Vandaag deden we de Pelgrimswandeling van zo’n 12 km waarvan je het traject HIER vind.
We stapten langs akkers en wijngaarden en over de voormalige
spoorwegbedding ‘Het Boemelke’. Via deze lijn werden tot begin jaren ’70
groepen pelgrims naar Scherpenheuvel gebracht.
In vroeger tijden lag tussen de markt van Zichem en de cilindervormige donjon ook een waterburcht. De gerestaureerde toren is pas sinds september 2015 open voor het publiek. Door vzw Red de Maagdentoren worden er ook vele activiteitengeorganiseerd, waar mijn pony’s soms ook aanwezig zijn. Via de site van deMaagdentoren kan je tevens de geschiedenis lezen.
Bij het strelen van deze vogel brengt het geluk in de liefde. |
Naast de uit ijzerzandsteen opgetrokken Sint-Eustachiuskerk
van Zichem waar je ook langs komt, staat het standbeeld van schrijver Ernest
Claes met ‘De Witte’, een van zijn romanpersonages, op zijn schouders.
Aan de Demer heb je een mooi romantisch plekje aan de
watermolen. Deze was een onderdeel van een molencomplex dat de hele Demer
overspande en was vroeger eigendom van abdij te Averbode.
We wandelde ook langs
de Demerbroeken een natuurgebied van Zichem en kwamen tevens langs
weekendhuisjes en caravans waarvan sommige toch wel een zwaar verleden hebben.
Aan het eind van de wandeling kwamen we aan de bedevaartsoord van
Scherpenheuvel.
De koepel van de basiliek telt 298 vergulde sterren, nee ik heb
ze niet aan het tellen geweest, had het wel gelezen.
Er werden ook kaarsjes aangestoken en van daaruit namen
we het pad van de kruistocht zo richting auto.
Ik geniet na van onze wandeling. Elke keer zien we wel weer iets waar we later zeker nog over praten. Misschien maken we onbewust verhalen om te vertellen bij een haardvuur aan onze kleinkinderen op zachte avonden, herfstachtige en regenachtige avonden of dagen
BeantwoordenVerwijderen