Pelgrimswandeling Scherpenheuvel.



Zwevende waterdruppeltjes boven mijn hoofd maakte ik mij klaar wachtend op mijn wandelmaatjes.
Een plas hier en een plas daar op de zanderige paden.
Vallende bladeren in een bos, 
boomstammen zijn begroeid met mos en afgekloven 
dennenappels liggen op de grond.

Tamme en wilde kastanjes liggen alom bezaaid, ze zijn ook van de bomen afgewaaid.

Het kronkelende pad zit vol aangename ongekende verrassingen, 
de uitstraling van warme energie, dynamiek en een relaxte sfeer.

Het bos, ongerept paradijs met een bijzonder leven.

Paddenstoelen groeien nu te kust en te keur, 
sommigen verspreiden een heerlijke notengeur.


Vandaag deden we de Pelgrimswandeling van zo’n 12 km waarvan je het traject HIER vind.

We stapten langs akkers en wijngaarden en over de voormalige spoorwegbedding ‘Het Boemelke’. Via deze lijn werden tot begin jaren ’70 groepen pelgrims naar Scherpenheuvel gebracht.

Wat ik vandaag zeker niet wilde missen was de Maagdentoren. Om de grens tussen het graafschap Loon en het hertogdom Brabant te markeren, werd deze alleenstaande donjon eind veertiende eeuw aan de Demer opgericht. 

In vroeger tijden lag tussen de markt van Zichem en de cilindervormige donjon ook een waterburcht. De gerestaureerde toren is pas sinds september 2015 open voor het publiek.  Door vzw Red de Maagdentoren worden er ook vele activiteitengeorganiseerd, waar mijn pony’s soms ook aanwezig zijn. Via de site van deMaagdentoren kan je tevens de geschiedenis lezen.  

Bij het strelen van deze vogel brengt het geluk in de liefde.
Van hieruit gingen we richting marktplein van Zichem, waar men langs de kiosk en het 'Wittemonument', een herinnering aan de honderdste uitgave van het boek 'De Witte', geschreven door Ernest Claes wandelt.


Naast de uit ijzerzandsteen opgetrokken Sint-Eustachiuskerk van Zichem waar je ook langs komt, staat het standbeeld van schrijver Ernest Claes met ‘De Witte’, een van zijn romanpersonages, op zijn schouders.

Aan de Demer heb je een mooi romantisch plekje aan de watermolen. Deze was een onderdeel van een molencomplex dat de hele Demer overspande en was vroeger eigendom van abdij te Averbode.

We wandelde ook langs de Demerbroeken een natuurgebied van Zichem en kwamen tevens langs weekendhuisjes en caravans waarvan sommige toch wel een zwaar verleden hebben.

Aan het eind van de wandeling kwamen we aan de bedevaartsoord van Scherpenheuvel. 

De koepel van de basiliek telt 298 vergulde sterren, nee ik heb ze niet aan het tellen geweest, had het wel gelezen.

Er werden ook kaarsjes aangestoken en van daaruit namen we het pad van de kruistocht zo richting auto.

Meerdere foto's klik hier.

Reacties

  1. Ik geniet na van onze wandeling. Elke keer zien we wel weer iets waar we later zeker nog over praten. Misschien maken we onbewust verhalen om te vertellen bij een haardvuur aan onze kleinkinderen op zachte avonden, herfstachtige en regenachtige avonden of dagen

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Voorbereiding ST-Truiden naar Oostende

Het verborgen moois van Hornebos

Dag 14: Pittem - Aartrijke